szkoda tylko, że nie przeprowadzili ani jednego wywiadu z Vili Fualaau, ani nawet nie poinformowali go, że na podstawie jego doświadczeń będzie robiony film. Może dlatego, że Vili Fualaau ma się dobrze i jego dzieci mają się dobrze, tworzą normalną rodzinę, i żadne jego marzenie nie zostało zaprzepaszczone...

" Latem 2019 r. małżonkowie sfinalizowali rozwód, bo według informatora podającego się za przyjaciela Vili wreszcie "zdał sobie sprawę, czym był jego związek".(...) potem przed kamerami przyznał:

Nie mógłbym spojrzeć na 13-latkę i poczuć do niej pociąg. Wszyscy mamy swoje preferencje, ale to nie jest coś, do czego bym dążył. A jeśli, natychmiast zgłosiłbym się do specjalisty." Żródło: Onet.pl

Pedofilia niszczy psychikę i nie ma co do tego żadnych wątpliwości.
To jakbyś napisał(a)?: bo tym jak odrąbał jej siekierą nogę mają się dobrze, a ona ma protezę, więc żadne jej marzenie nie zostało zaprzepaszczone.

Obsesji jeszcze nie widziałem, ale Twoje opisywane wrażenia przywiodły mi na myśl inny wybitny film, również z Natalie Portman w roli głównej, w które bohaterka była także molestowana przez swoją matkę-opiekunkę i niezwykle ciekawie obserwowało się tam skutki tych wydarzeń w kontekście działań i motywacji głównej bohaterki w jej dążeniu ku perfekcji. To takie tylko moje skojarzenia, bo film jak sądzę, jest utrzymany w nieco innej tonacji i tematyce.

O "Czarnego Łabędzia" mi oczywiście chodziło.

E tam... Czy bohaterka tego filmu źle zrobiła? No źle zrobiła, ale kto z nas nie ma pokus? Niech się pokaże...

Pokusa to chęć zjedzenia całej tabliczki czekolady. A cytat jakby znajomy. Chyba jakiś klecha tak komentuje pedofilię.

Klecha, ale nie byle jaki ;)

Pokusy mogą mieć ludzie z empatią, ale też psychopaci. Ci pierwsi nie przekroczą pewnych granic, a ci drudzy, no cóż...

Ja to wiem, powiedz to autorowi, którego zacytowałem w swoim komentarzu ;)

Nie pisałam konkretnie do Ciebie,  nie zwracałam się również do autora zacytowanych słów tylko ogólnie wskazywałam, że jednym z podstawowych czynników, który nas powstrzymuje, jest,  nie jakiś nakaz czy zakaz moralny wpajany przez religię czy wychowanie, albo co najgorsze  - pouczanie,  ale  empatia właśnie. U jednych  większa, u innych mniejsza, a u jeszcze innych niewystępująca.
Różne rzeczy ludzie gadają. Słowa to jeszcze nie czyny. Ja najbardziej jednak boję się tych, którzy potrafią się świetnie maskować, tak jak choćby bohaterka filmu, przecież jakby nie było na początku poznajemy ją mimo wszystko jako ofiarę, chyba że ktoś raczej sugerował się prawdziwą postacią opisywaną przez media. Dopiero gdy coraz więcej widzimy i potrafimy się do tego zdystansować nie wpadając w szpony jej manipulacji, dociera do nas z jaką osobą mamy do czynienia.

A w którym momencie spostrzegasz ją jako ofiarę?

Zaznaczam, że oglądałam ten film beż żadnej wiedzy o kim jest, czego dotyczy temat. Na początku, gdy jeszcze nie wiemy kto jest kim, bohaterka dostaje pudełko z wiadomą zawartością, Informuje, że to zdarza się często, choć ostatnimi czasy rzadziej. Więc poznajemy ją, jeszcze nie wiedząc, co zrobiła, jako ofiarę hejtu. Gdy jest sama z mężem zazwyczaj płacze. On w rozmowie z aktorką stwierdza, że jej nie zostawi, bo ona tego nie wytrzyma. Ludzie z litości zamawiają u niej ciasta. Wg starszego syna jej karygodne postępowanie jest wynikiem molestowania w dzieciństwie...

Tak, na samym początku możemy tak pomyśleć. Jednak dość szybko wiadomo, że ofiarą jest ktoś inny,

Jakby to było takie oczywiste, to ten związek niemiałby prawa trwać. I tu już wkrada się prawdziwe życie. Nie wierzycie? To naprawdę miało miejsce.

Można zobaczyć bohaterkę w roli ofiary w momencie gdy dowiadujemy się o potencjalnym jej długotrwałym molestowaniu przez braci jak również gdy bez ogródek oznajmia, że o swojej bezgranicznej naiwności. Bycie naiwnym to dość złożony koncept w sensie genezy takiej postawy jednak ma ona też swoje plusy i z pewnością wiążę się z romantycznością. Niemniej jednak warto rozgraniczyć twardych pedofilii(ki), którzy powiedzmy czynią swój proceder głównie w celu zaspokojenie partykularnych zaburzeń popędu od zarysowanej nieco w tym filmie podstarzałej uwodzicielki, która być może naprawdę się zakochała. Przykładem z naszego podwórka jest chociażby Tymon Tymański, którego wg. mojej wiedzy nie nazwałbym pedofilem a przypadkiem beznadziejnego wobec konwenansów tego czasu uczucia do nieletniej.

Zakochanie się w 13-latku, pomimo własnych traumatycznych doświadczeń i być może wynikającej z tego naiwności, a raczej niedojrzałości, jest jednak objawem zaburzeń w sferze rozwoju emocjonalnego. Oczywiście, że należy rozróżniać brutalny gwałt na dziecku od takiej relacji. Co jednak nie zmienia, że zniszczyła chłopakowi życie.

Ja bym powiedział, że to on sobie zniszczył je sam w pierwszej kolejności a dalej to źli ludzie, zły świat etc... Oczywiście inicjujące zdarzenie prawdopodobnie było poza jego kontrolą czy możliwością właściwej reakcji, ale dalej ... ? No dalej niestety nie zrobił zdaje się wiele aby uzyskać ogląd taki by pokierować swoim życiem po swojemu... Mówię tu o moim poglądzie na postać z filmu. Jak było naprawdę w tej historii nie oceniam.

Przecież on był dzieckiem, ofiarą. To, co się stało zniszczyło go emocjonalnie. Zdaje się, że to rodzice przyjęli całkiem bierną postawę, nie dali mu mądrego wsparcia. W ogóle - zawiedli dorośli.

To z tego co można się zorientować - na bank opieka, którą powinien mieć w okresie dojrzewania nie istniała lub była prowizoryczna. Swoje rozumienie losów ludzkich opieram na swoim życiu, ja również nie miałem wielu elementów, które powinny być 'all inclusive' w życiu młodego człowieka, co naturalne obarczałem za to dorosłych (i nadal trzeba o tym pamiętać ale nie można tego rozpamiętywać czy rozkładać bezradnie rąk przez całe pozostałe życie). Każdy jest kowalem własnego losu więc nic nie zwalnia każdego z nas z odpowiedzialności wobec samego siebie w przypadku gdy do 36 roku życia (moment ukazany w filmie) prowadzi się życie nie po swojemu a wręcz szkodliwe bo ciągle w murach traum przeszłości. Każdy moment jest dobry by zrozumieć co mi w duszy gra i jak zmienić dzień dzisiejszy aby to była harmonia. Nasz milusiński bohater nieco pokpił sprawę w trakcie swojego dorosłego życia.

Zapewniam Cię, że jest bardzo, bardzo dużo osób (i to nie po takich traumach), które do końca swojego życia nie biorą go w swoje ręce. Żyli nieszczęśliwi i umierają nieszczęśliwi. Ale to pokłosie kwestii kulturowych, braku właściwej edukacji, uważności ze strony otoczenia, wsparcia, a nie tak rzadko ograniczeń intelektualnych.

Nie ma potrzeby mnie zapewniać - doskonale mam tego świadomość.

no pokusą pedofilii bym nie nazwała. ciekawa jestem do jak wielu dzieci piszesz i mówisz im, że jesteś Wojtek i też masz 12 lat.

Naprawdę nikt już nie pamięta tego tekstu który zacytowałem??? Przecież to spory (i słusznie!) skandal był i dość jeszcze niedawny...

Oczywiście że każdy ma jakieś pokusy
Jedni do zabijania gwałtów kradzieży pedofili
Inni do zakupów jedzenia słodyczy czy zdrad
Tylko różnica jest taka że za jedne rzeczy idzie się do więzienia bo są patologiczne krzywdzące moralnie nieakceptowalne 

Niewątpliwie są elementy komediowe. Nie śmiałaś się na filmie? :)

Nie, nie śmiałam się. Czasami pojawiał mi się uśmiech żenady dla zachowania albo jednej, albo drugiej bohaterki.